Πίσω κοιτώντας μια φορά και τελευταία,
και μια σφραγίδα βάζοντας,
σ'αυτά που έγιναν στερνή,
τα νέα μου έβγαλα φτερά
(τα παλιά μπορεί να ξέθαψα,
αλλά καινούρια μοιάζουν)
Τα φόρεσα ξανά
κι αρχίζω να πετάω
μπορεί δειλά, μπορεί αργά
πρώτους (ξανά)
απ' τη φωλιά μου κύκλους κάνω.
Και τον ορίζοντα σημάδι βάζοντας,
ξανά αρχή σημαίνει.
Να'ναι χαρά, να΄ναι φυγή
δεν ξέρω, δε με νοιάζει
παρα ψηλά που βρέθηκα
κι όλα τα βλέπω πάλι
