Απνευστί ακραία ερωτικός

"Να στρυμωχθής στην άκρη του κρεββατιού και να ξαπλώσεις απάνω στα σεντόνια και να κλείσω τα παράθυρα και να λύσω τις κουρτίνες και να γέρνω απάνω σου όλη νύχτα και να σου πίνω την ψυχή. " Ν. Καζαντζάκης, Όφις και κρίνος

βιργινια*

Ευχαριστώ που σε
στιγμές που νιώθω
πως στα πόδια μου
δεν στέκομαι, έτσι
ξαφνικά έρχεσαι
από μηχανής να με
στηρίξεις και θέση
στο βάθρο να βρεις

*Στην γλυκιά μου Βιργινία Τσουδερου
που με το αναπάντεχο τηλεφώνημά της
μου μετέτρεψε μια κακή περίοδο σε
φόρα για νέα αρχή. Σας αγαπώ...

ακυρη στιγμη *

Ακούω Callas... ηρεμώ,
ηρεμώ τόσο που φοβάμαι
φοβάμαι τόσο που σκέφτομαι
σκέφτομαι τόσο που ξυπνώ.

μ' ακόμη σ' ένα όνειρο είμαι
που δεν ξέρω αν έχει τελειώσει
και μέρα αν άρχισε καινούρια
δεν ξέρω...

*αφιερωμένο εκεί που ήρθε η έμπνευση

Capra aegagrus creticus

Αγέρωχος απά στο
πέτρινο θρονί σου
θωρείς τον κάμπο
σα δικός σου να 'ναι

Κα 'κείνος σα δεντρί
που στέκει κια σιμά
τροφή σου γίνηκε
χωρίς ν' αντισταθεί

Αγέρας είναι η λαλιά
και στο νερό σαν πέσει
σηκώνει πάνω κύματα
που γλύφει τη στεριά

Να ξεδιψάσει το τραγί
πολύ κοντά πηγαίνει
μα σκύβει καθρεφτίζεται
φοβάται μη πνίγει..

τερματισμός

Ο δρόμος που πατώ κι αφηνω πίσω μου
γιά κείνος που μπροστά μου απάτητος μένει
είναι εκείνος που πρέπει να μετρώ για να πω
πως έφτασα?