διαπίστωση

κοιτάζοντας τη ροη του μελανιού
ποτάμι από την πένα μου
που γρήγορα στεγνώνει
τόσο γρήγορα διαβάζει κάποιος τις γραμμές
και τόσο τις ξεχνάει

επιστροφή

Βγήκα στους δρόμους
κι έζησα για λίγο...
πήρα διαλεγμένα (και μου δόθηκαν)
χαμόγελα
αισθήματα
ματιές κρυφές
κι αγγίγματα που δεν ντράπηκα
κι ούτε φοβήθηκα
ν' ανταποδόσω

Και τώρα που μοναχός μου
στη σιωπή επέστρεψα
διωγμένος από τη ζήτηση αυτή
κι από δική μου ανάγκη

Τη σοδιά αυτή με
του καρπούς ξερούς
(χωρίς φρεσκάδα,
μόνο με γεύση)
απλώνω στον πάγκο
μου και την πουλώ