Απ' το φευγιό, κληρονομιά δεν αφησες
κίνησή μου
κλεμμένο από σεντούκι μέσα
μια λέξη πήρα -κρυφά από άλλους-
για μνήμη να κρατώ
φορώντας τη συχνά -φαίνεται ή όχι πάντα-
άσχετο αν την είχα ήδη
δικιά σου θεωρώντας την
λέω το πια τριγύρω
πλήττω
και φαίνεται πια ακόμη και στο βλέμμα
