23

Σχεδόν μια ώρα για καθε μέρα που είχα να σε δω
Δεν ξέρω ποιές πέρασαν πιο γρήγορα.
Ξέρω πως το πρωί που ξύπνησα μύριζα αλλιώς
και πως αν και έλειπαν
επάνω μου ήταν τα σημάδια που δεν σε άφησα να κάνεις.
απλά τώρα τα βλέπω μόνο εγώ κ' ίσως να φτάνει.
...
Μυρίζω εσύ μου είχες πει
εμένα μύρισε τώρα και να δεις πως "αγριεύουν οι άνθρωποι" γύρω μου.

Με προφυρό στα χείλη μου κοχύλι σε προστάζω
Στο χέρι το γεράκι σου και τα σκυλιά λυτά.
Απάνωθέ μου ακούπισε τη θάλασσα που στάζω.
και μάθε με περπατώ πάνω στη γη σωστά
Ν. Καββαδίας