αντίληψη

Μαθαίνω πως καταλαβαίνω τον χώρο γύρω μου

Ο πυραμειδοειδής χώρος,
Πως ο κυβικός κόσμος μου συμπυκνώνεται σε ένα σημείο και γίνεται τελικά μία πυραμίδα
και αυτό που μένει σταθερό είναι η κλίμακα αυτών που βλέπω και όχι το μεγεθός τους.
Το μάτι μου και εγω καταλαβαίνουμε εντελώς αντίθετα αύτα που υπάρχουν γύρω μας και αυτό είναι και το φυσιολογικό.
Συμβαίνουν τώρα όλα αυτά που μου λένε πως βλέπω ή απλά αυτά όπως τα βλέπω αναλύονται και μου δίνονται ως δικαιολογία για να μην κοιτώ πέρα από αυτά που βλέπω;

Ο Αrnheim μάλλον θα με βρίζει αλλά αρχίζω να σκέπτομαι (?) την εποχή που η όσφρηση ήταν η βασική αντιληπτική αίσθηση του ανθρώπου.
Τουλάχιστον τότε έπρεπε να έρθεις κοντά μου για να «δεις» ποιός είμαι.