2.28.2007

περίεργος




Δεν θέλω να λέω τα χρόνια μου
(κληρονομιά από τη γιαγιά μου)
Δεν θέλω να με θυμούνται
στα γεννέθλιά μου παρα μόνο 5
-συγκεκριμένα- άτομα.
παρ' όλα αυτά, εχθές,
ήθελα το τηλέφωνο
να χτυπάει πιο συχνα.

Οι 3 από τους 5 πήραν (πάλι καλά)

Βανούλα



Σαν μια μικρή ευχαριστία
για κείνα όλα που με
μενα εμοιράστηκες

χρόνια εφτά χωρίς κανεις
να μη ζητά πιο έξω κάτι
να εβγεί από σένα

και με το στόμα μου κλειστό
για σε ό,τι κι αν είπες
φίλη εσύ μοναδική

καιρός θεά να γινεις
με τη μορφή μαγδαλινής
αμαρτωλή κι αγία

όλα μαζί, πάντα μαζί
μόνη εσύ που ξέρεις
α που δεν μπόρεσα να πω

κι εσύ γλυκιά και σιωπηλή...
ευχαριστώ και πάλι

2.09.2007

μπορεί...

Για να δούμε τι θα γενεί
πως η ροή θα πάει...
Παίξε με σιωπή κι άκου
Μπορεί στο τέλος, αν και αργά,
κάτι καλό να βγεί.

υπερ-βολική αισιοδοξία? μπορεί...

MMVII feb V

Αναφορές σε χρόνια και σφαγές
που έτσι νόμισα πως θα σκότωνα
μα, πολλοί σα να'ταν οι φονιάδες
Εκτός και αν... ανάγνωση λάθος κάμω
χαρα και λύπη όλα μαζί.
Το ένα δίπλά στ'άλλο.
Δε διαφέρει τελικά στους χτύπους της
ο πόνος απ' την ευτυχία.
Το πως μ'αυτήν παίζεις και σε παίζουν
είναι θαρρώ πως κάμει
την αλλαγή πως δείχνει.-

santus Sebastianus



Μπροστά από το μέρος που
ο καπνός σε σκότωνε
και ζέστη πιο πολύ
από αυτή έχεις δίνει,
Σε στύλο λίθινο σαν να
δεμένο σ'έχουν, μόνος
στήθηκες προσμένοντας
το θάνατο που πάει χρόνια
τέσσερα πιο πίσω από μένα,
Στα ίδια ήταν κι ο φονιάς
κι η λεγεώνα πίσω του με
σαϊτιές που ζήτησες σε
βάλλει.

Με τη χαριστική αυτή
τα χρόνια αυτά τα τέσσερα σκοτώνω.