Σαν μια μικρή ευχαριστία
για κείνα όλα που με
μενα εμοιράστηκες
χρόνια εφτά χωρίς κανεις
να μη ζητά πιο έξω κάτι
να εβγεί από σένα
και με το στόμα μου κλειστό
για σε ό,τι κι αν είπες
φίλη εσύ μοναδική
καιρός θεά να γινεις
με τη μορφή μαγδαλινής
αμαρτωλή κι αγία
όλα μαζί, πάντα μαζί
μόνη εσύ που ξέρεις
α που δεν μπόρεσα να πω
κι εσύ γλυκιά και σιωπηλή...
ευχαριστώ και πάλι
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου