Άρχισαν ξανά να μυρίζουν οι νεραντζιές στους δρόμους
ξανά σ' αυτές τις τις μυρωδιές
και τις σκιές της νύχτας θέλω να χάνομαι
κι όχι κρυμμένος στις γωνιές
μα στη μέση τους (κοιτάξτε με)
Μάρτης κι όμως...
τα χρώματα που επάνω σου έχεις
Μαγιού ξημέρωμα
Δεκέμβρη γέννα...
τόξευσες
(δεν θέλω να το τελειώσω αν και το λόγια μέσα μου είναι...
στον καιρό. )
1 σχόλιο:
Κάπου εσύ μου έκρυψες τα βέλη, μα
καλύτερα, το παιχνίδι της σιωπής
μου είναι ξένο.
Κι όμως, στη μέση ενός δρόμου
μαζί σου διατηρώ σιγή ιχθύος.
Δημοσίευση σχολίου