ΕΝ ΜΙΑι ΓΡΑΦΗι

ΕΝ ΚΑΘΑΡΑι ΚΑΙ ΜΙΑι ΗΜΕΡΟΛΟΓΙΑΚΗι ΓΡΑΦΗι Η ΔΙΑΛΕΞΙΣ ΕΒΗ ΚΑΛΩΣ ΣΕ ΒΑΘΜΟΝ ΕΝΕΛΠΙΣΤΩΣ ΚΑΛΟΝ Η ΔΕ ΖΩΗ ΟΥ ΟΨΟΜΕΘΑ ΤΑ ΕΡΧΟΜΕΝΑ ΚΑΘΩΣ Ο ΚΑΙΡΟΣ ΤΗΣ ΚΑΘΟΔΟΥ ΕΓΓΥΣ ΚΑΙ ΤΑ ΜΕΛΛΟΝΤΑ ΓΕΝΕΣΘΑΙ ΑΓΝΩΣΤΑ ΤΟ ΔΕ ΧΑΜΟΓΕΛΟΝ ΚΡΥΦΟΝ ΚΑΙ ΟΥ ΔΥΝΑΜΑΙ ΕΜΦΑΝΙΣΩ ΑΥΤΩι Ο ΠΡΟΦΗΤΗΣ ΟΥ ΚΟΥΡΑΝ ΕΣΧΕ ΚΑΙ ΤΟΝ ΤΥΠΟΝ ΤΟΙΣ ΠΟΣΙ ΑΚΟΛΟΥΘΗΝΑΙ ΒΟΥΛΕΤΑΙ ΚΑΙ ΤΑ ΕΝ ΠΤΕΡΥΓΑΙΣ ΚΑΛΥΠΤΟΝΤΑ ΘΡΟΝΩι ΚΥΡΙΟΥ ΕΝ ΑΝΑΜΟΝΗι ΤΗΣ ΕΛΕΥΣΕΩΣ Η ΔΕ ΦΥΛΛΑΤΟΥΣΑ ΘΥΡΑΣ ΠΑΡΘΕΝΙΑΣ ΩΣ ΔΡΟΜΩι ΕΜΟΝ ΦΑΙΝΟΥΣΑ ΛΥΧΝΟΣ ΜΟΝΟΝ ΕΡΕΙΣΜΑ ΑΝΑΔΕΙΚΝΥΤΑΙ

αστέρι

Θα παντρευτώ, του αστεριού που κοίταζες, τη λάμψη

οι προσευχές σου προίκα μου να γίνουν.

Σαν το κοιτάς να ντρέπεται

και να φοβάται μη ζηλέψω

σαν το κοιτάς να ντρέπομαι

που σου 'κλεψα τις σκέψεις.

Θα γυμνωθώ, στου αστεριού που έκλεγες, το φως

το σώμα μου γαλάζιο να το βάψει.

Σαν το κοιτώ να καίγομαι

που δάκρυά σου, ρούχα μου θα έχω

σαν το κοιτάς να καίγεται

που όλα αυτά κρυφά για μένα κάνει.

Θα κοιμηθώ, στου αστεριού που γέλαγες, τη σκέπη

νανούρισμα το γέλιο σου να έχω.

Σαν του μιλάς,

κουβέρτα με τα λόγια σου να πλέκει

σαν σου μιλά,

τα όνειρα παρέα να σου κάνουν.

εικόνα: φλωρεντινή πανσέληνος κι αστέρια, Απρίλης 2003

στολίδια

ξεγυμνώστε με από τα στολίδια μου,

μήπως φανεί ποιός είμαι.

BUKETE RESVIVAT*

Κι όταν ανθίζουν οι οξιές

μιά να μη λουλουδιάζει.

Ο κάμπος να 'ν' ολόανθος

και μία ξύλο σκέτο.

Σαν την ρωτούν να μην γρικά

στη δεύτερη να λέει

πως είμαι 'γώ στις ρίζες της

πως είμαι ματωμένος.

Κι είναι το αίμα της καρδιάς

εκείνο που κυλάει

με την πληγή αγιάτρευτη

που λόγος έχει ανοίξει.

Να κλαίει αυτή αντί για με

μπουμπούκια δ' έν' να βγάλει

αν δεν γελάσει η καρδιά

κι αν δεν ερθούνε λόγια.

Λόγια γλυκά που μόνα τους

αρκούν να με σηκώσουν.

*αναφορά στο αλμωπικό τραγούδι

" Bukete Resvivat"- όταν ανθίζουν οι οξιές

AMALIA

ANIMA SVA

REQVIESAT

IN PACEM

AMEN

AD:MMVII